Autori teksta: Κατάρινα i Αλέξης Μιχαλακόπουλος
Углавном смо навикли да се грчке песме преводе на српски језик, што и није тако чудно, узвши у обзир да велики број туриста из Србије посећује управо Грчку, а нешто што се прво заволи када се посећује нека нова земља су храна и музика…
Српске песме нису толико превођене на грчки језик, што наравно не доказује да Грци нас Србе мање воле, јер ко год је упознат са српско – грчким пријатељством зна колико су Грци учинили за нас.
Српска песма која заслужује превод, је песма над песмама… песма која повезује наша два народа, је песма “Тамо Далеко”
Јер не знају сви Грци српски, а можда не знају ни за ову песму…
Το Εκεί Μακριά (Тамо Далеко) είναι σερβικό παραδοσιακό τραγούδι του Α΄ παγκοσμίου πολέμου.
Γράφτηκε γύρω στα 1915-16 από άγνωστο Σέρβο στρατιώτη στην Κέρκυρα, μετά από τη βίαιη υποχώρηση του σερβικού στρατού και λαού μέσω της Αλβανίας στην Ελλάδα, ένα γεγονός όπου έμεινε γνωστό στη σερβική ιστορία ως Αλβανικός Γολγοθάς. Το τραγούδι από πολλούς θεωρείται ως εθνικός ύμνος και τραγουδιόταν από κάθε σέρβο στρατιώτη όταν πήγαινε να πολεμήσει για την πατρίδα του. Οι στίχοι μιλούν για ένα συγκεκριμένο χωριό όπου έκαψαν σπίτια κι εκκλησίες, και την υποχώρηση μέσω της Αλβανίας στην οποία χιλιάδες Σέρβοι έχασαν τη ζωή τους.
Κατά τη διάρκεια της ύπαρξης της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, το τραγούδι απαγορεύτηκε με την αιτιολογία ότι ήταν «εθνικιστικό».
Εκεί μακριά, πέρα από τη θάλασσα,
υπάρχει το χωριό μου, υπάρχει η αγάπη μου.
Υπάρχει το χωριό μου, υπάρχει η αγάπη μου.
Εκεί μακριά όπου ανθίζουν τα κίτρινα λεμόνια,
υπήρχε μόνο η πορεία του Σερβικού στρατού.
Υπήρχε μόνο η πορεία του Σερβικού στρατού.
Εκεί μακριά όπου ανθίζουν τα κίτρινα κρίνα,
εκεί μαζί, πατέρας και γιος έδωσαν τη ζωή τους.
Εκεί μαζί, πατέρας και γιος έδωσαν τη ζωή τους
Εκεί, όπου ταξιδεύει σιωπηλός ο Μοράβας,
εκεί άφησα το εικόνισμα και την οικογενειακή μας σλάβα.
Εκεί άφησα το εικόνισμα και την οικογενειακή μας σλάβα.
Εκεί όπου ο Τίμοκ χαιρετά την πόλη του Βέλικο,
εκεί έκαψαν την εκκλησία μου όπου στεφανώθηκα νέος.
Εκεί έκαψαν την εκκλησία μου όπου στεφανώθηκα νέος.
Από την πατρίδα μου μακριά, ζω στην Κέρκυρα,
αλλά περήφανα φωνάζω: Ζήτω η Σερβία!
αλλά περήφανα φωνάζω: Ζήτω η Σερβία!